Propriocepsis...uh, wat bedoel je?

Propriocepsis. Ik had er een jaar geleden nog nooit van gehoord. Maar ik word er nu mee doodgegooid. Als je gaat Googelen zie je dat het betekent dat je ledematen niet weten waar ze zich in de ruimte bevinden. HUH? Ik weet toch waar mijn armen en benen zijn? En ik bevind me in de keuken.

Nee, nee, zo werkt het dus niet. Als jij je hoofd een kwart slag moet draaien dan doe je dat en kijk je naar links of naar rechts. Misschien ben je een beetje stijf in je lijf en lukt een kwart niet helemaal. Maar als ze dat tegen mij zeggen kijk ik zo'n beetje achterom. Dat is voor mij een kwartslag. Handen recht is ook zo'n dingetje. Wat voor een ander recht is, is voor mij achterovergekanteld.

Nu gaat dat om een hand of een hoofd  maar als je hele lichaam niet weet waar ie zich bevindt, dan staat er regelmatig een tafel in de weg...of een stoel... of een parasol. Het lukt mij zelfs om twee keer achter elkaar tegen dezelfde parasol aan te lopen terwijl ik zie dat die er staat. Soms heb ik het door, vaak heb ik helemaal niet door dat ik ergens tegenaan ben gelopen. De volgende dag heb ik dan een blauwe plek, die heb ik snel door het zwakke bindweefsel, en zelfs dan vraag ik me af hoe ik er aan kom.

Mijn favoriete liedje is dan ook Alle kleuren van de regenboog van de welbekende dames van K3 want mijn lijf heeft soms echt alle kleuren van de regenboog...

Mijn scootmobiel, ja, sinds een aantal maanden heb ik er één, had ook last van propriocepsis. Ik ramde een muurtje van een buurtje en mijn knie had innig contact met een stenen bloembak. Gevolg scootmobiel dood verklaard en mijn knieschijf zit een beetje losjes, maar ach, er zit wel meer aan mijn lijf los...

Ik voelde me echt dom dat ik die scoot tegen het muurtje had geramd, want toen het ding kwam zei ik heel stoer dat het een makkie moest zijn, ik heb immers toch al een jaartje of wat mijn rijbewijs en ooit reed ik motor. Dus die scoot moest geen probleem zijn... Ik roep al jaren dat een goede motorrijder minstens 1 keer onderuit gaat (manlief behoort sinds kort ook tot de goede motorrijders, maar dat is weer een heel ander verhaal) en vanaf nu weet ik het zeker: een goede scootmobielrijder ramt minstens 1 keer een muurtje van buurtje!